Postępowanie po leczeniu czerniaka skóry

Po zakończeniu leczenia czerniaka bardzo ważne jest regularne kontrolowanie stanu zdrowia. Nawet jeśli czerniak został całkowicie usunięty, może on powrócić — czasem nawet po 10 latach. 

Dlatego pacjenci muszą przez długi czas pozostawać pod opieką lekarza i samodzielnie obserwować swoje ciało. Sposób i częstotliwość kontroli zależą od tego, jak zaawansowana była choroba w momencie rozpoznania. Regularne wizyty lekarskie i samobadanie mogą pomóc wcześnie wykryć nawroty i szybko rozpocząć leczenie.

 
Kontrola po leczeniu czerniaka – dlaczego jest tak ważna?

Postępowanie po zakończeniu leczenie czerniaka skóry i błon śluzowych ściśle zależy od zaawansowania choroby w chwili rozpoznania i indywidualnego ryzyka nawrotu, który może nastąpić nawet ponad 10 lat po zakończeniu leczenia, zwłaszcza w przypadku nowotworów rozpoznanych we wczesnym stadium. Największe ryzyko nawrotu obserwuje się w ciągu pierwszych trzech lat po leczeniu. W tym czasie zalecana jest też największa częstotliwość badań kontrolnych — zazwyczaj nawet co 3–4 miesiące — aby jak najwcześniej wykryć zmiany nawrotowe i zastosować leczenie chirurgiczne.

 
Znaczenie badań obrazowych i fizykalnych w monitorowaniu pacjenta

Podczas kontroli lekarz ocenia bliznę po wycięciu pierwotnej zmiany, węzły chłonne oraz regionalny spływ chłonny. Obok badania fizykalnego często wykorzystuje się także badanie USG, zwłaszcza w ocenie węzłów chłonnych. Ważnym elementem wizyty kontrolnej jest również dokładne badanie całej powierzchni skóry – nie tylko w okolicy blizny. Osoby, które przebyły czerniaka, są bowiem bardziej narażone na rozwój kolejnego czerniaka lub innych nowotworów skóry.
Po zakończeniu intensywnego okresu obserwacji zaleca się coroczne badanie skóry przez lekarza – fizykalne lub dermoskopowe – kontynuowane przez całe życie.

 
Samobadanie – skuteczna metoda wczesnego wykrywania nawrotu

Szczególnie ważne jest regularne samobadanie okolicy po wyciętym czerniaku, regionalnych naczyń limfatycznych i węzłów chłonnych oraz całego ciała. Pacjenci mogą samodzielnie wykryć nawet 60% nawrotów regionalnych. Dlatego jednym z ważniejszych elementów postępowania po zakończeniu leczenia jest edukacja chorych obejmująca zasady prawidłowego przeprowadzania samokontroli oraz czynniki wpływające na ryzyko nawrotu czerniaka.

 
Indywidualizacja kontroli – w zależności od stopnia zaawansowania choroby

W przypadku pacjentów, u których choroba była mniej zaawansowana, możliwe jest zastosowanie mniej intensywnej kontroli bez negatywnego wpływu na ich przeżycie. W stopniu IA–IIA kontrola powinna być prowadzona poza ośrodkiem onkologicznym. Chorzy z bardziej zaawansowaną chorobą (stopień IIB i wyższe) powinni odbywać badania kontrolne w specjalistycznych ośrodkach onkologicznych, a w ich zakres należy włączyć dodatkowe badania obrazowe. Wykonywanie badań obrazowych jest wskazane tylko u chorych z zaawansowaną chorobą. U pozostałych pacjentów badania przeprowadza się, jeśli występują objawy sugerujące obecność przerzutów odległych, w szczególności zaburzenia pracy wątroby, bóle kości, objawy neurologiczne lub kaszel). W zależności od rodzaju objawów, badania mogą obejmować tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, pozytonową tomografię emisyjną lub scyntygrafię kości.

Rekomendowany harmonogram badań kontrolnych do zakończenia leczenia czerniaka skóry
 

Zalecany harmonogram badań kontrolnych po zakończeniu leczenia czerniaka skóry w zależności od stopnia zaawansowania choroby

 

[1] Rutkowski P, Wysocki PJ, Kozak K, Nasierowska-Guttmejer A, Jeziorski A, et al. Wytyczne postępowania diagnostyczno-terapeutycznego u chorych na czerniaki [Internet].  Warszawa: Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie –  — Państwowy Instytut Badawczy; 2021 [02.05.2024].https://nio.gov.pl/wp-content/uploads/2024/01/Wytyczne-postepowania-diagnostyczno-terapeutycznego-u-chorych-na-czerniaki.pdf 
[2] Wojciechowska U, Barańska K, Miklewska M, Didkowska JA. Cancer incidence and mortality in Poland in 2020. Nowotwory. Journal of Oncology 2023;73(3):129-145. DOI: https://doi.org/10.5603/NJO.2023.0026
[3] National Comprehensive Cancer Network. NCCN Clinical Practice Guidelines in Oncology (NCCN Guidelines®). Melanoma: Cutaneous. (Version 2.2024) [Internet]. 2024 [20.07.2024]. https://www.nccn.org/professionals/physician_gls/pdf/cutaneous_melanoma.pdf
[4] Abeloff MD, Niederhuber JE, Armitage JO, Doroshow JH, Kastan MB, Tepper JE. Abeloff's clinical oncology. 6th ed. Elsevier. 2014.