Postępowanie po leczeniu

Po zakończeniu leczenia raka płuca bardzo ważne są regularne wizyty kontrolne u lekarza. Dzięki nim można sprawdzać stan zdrowia pacjenta, wcześnie wykryć ewentualny nawrót choroby oraz lepiej radzić sobie z późnymi skutkami leczenia. Częstotliwość wizyt i badań zależy od rodzaju nowotworu, przebiegu leczenia oraz potrzeb pacjenta. Dobrze dobrany plan opieki pomaga szybciej wrócić do zdrowia i poprawia jakość życia po chorobie.

 

Dlaczego kontrole po leczeniu są tak ważne?

Regularne badania lekarskie po zakończonym leczeniu są niezbędnym elementem całościowej opieki nad pacjentem onkologicznym. Pozwala to na monitorowanie stanu zdrowia chorego, wczesne wykrywanie ewentualnych nawrotów choroby oraz radzenie sobie z długofalowymi skutkami leczenia.

 
Jak często trzeba się badać po leczeniu raka płuca?

Harmonogram wizyt powinien być dostosowany do typu nowotworu, zastosowanego leczenia oraz potrzeb pacjenta, obejmując zarówno aspekty medyczne, jak i psychospołeczne. U chorych leczonych z założeniem radykalnym obserwacja ma na celu przede wszystkim wczesne wykrycie nawrotu choroby. W ciągu pierwszych 24 miesięcy zaleca się wykonywanie badań tomografii komputerowej co 6–12 miesięcy, a przez kolejne 3 lata co 12 miesięcy. U pozostałych chorych schemat badań kontrolnych powinien być indywidualizowany. Ważne jest odnotowywanie wszystkich nowych objawów, które mogą wskazywać na wznowę choroby, takich jak utrzymujący się kaszel, ból w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu czy utrata masy ciała.

Elementy skutecznego postępowania po leczeniu raka płuc: regularne wizyty lekarskie, zdrowa dieta, aktywność fizyczna, rzucenie palenia, zdrowie psychiczne, szczepienia i profilaktyka infekcji, unikanie zanieczyszczenia powietrza.

 

Rehabilitacja— powrót do sprawności

Wśród często wskazywanych długotrwałych skutków leczenia można wskazać zmęczenie, problemy z oddychaniem, bóle neuropatyczne czy skutki psychologiczne. Wcześniej wdrożona rehabilitacja umożliwia ich złagodzenie lub wyeliminowanie, pozwalając na szybki powrót chorego do sprawności fizycznej i pełnej samodzielności. Po leczeniu operacyjnym rehabilitację prowadzi się już w pierwszej dobie, stopniowo zwiększając zakres czynności ruchowych i ćwiczeń oddechowych w późniejszym okresie. Wczesna i właściwa rehabilitacja zmniejsza natężenie bólu związanego z przecięciem żeber i nerwów międzyżebrowych w trakcie operacji. Rehabilitacja oddechowa może znacznie poprawić komfort życia pacjenta, a terapia psychologiczna może pomóc w radzeniu sobie z lękiem czy depresją, które są częste po leczeniu raka.

 

Dlaczego należy rzucić palenie nawet po diagnozie?

Rzucenie palenia jest kluczowe, nawet w przypadku wieloletnich palaczy. Palenie tytoniu znacząco pogarsza wyniki leczenia, zwiększając ryzyko nawrotu choroby i pogarszając funkcjonowanie płuc chorego, zwiększając tym samym ryzyko zgonu. Mimo to większość chorych trwa w nałogu nawet po rozpoznaniu raka płuca. Dlatego już w momencie rozpoznania należy wdrażać aktywne interwencje antynikotynowe.

 

[1] Krzakowski M, Jassem J, Antczak A, Błasińska K, Chorostowska-Wynimko J, Dziadziuszko R, Głogowski M, Grodzki T, et al. Nowotwory klatki piersiowej. Onkol
Prakt Klin Edu 2022;8(1):1–41.