Wykaz obejmuje ośrodki zakwalifikowane do poszczególnych poziomów zabezpieczenia KSO z podziałem na województwa. Obejmuje ośrodki SOLO wszystkich poziomów (ze wskazaniem obszarów, w których świadczą opiekę, tj. leczenie chirurgiczne, radioterapia onkologiczna oraz chemioterapia i inne metody leczenia systemowego), a także ośrodki kooperacyjne, zapewniające specjalistyczną opiekę ambulatoryjną, z podziałem na województwa. Lista obowiązuje w okresie od 26 lipca 2024 r. do 26 lipca 2026 r.
Krajowa Sieć Onkologiczna
Krajowa Sieć Onkologiczna (KSO) to nowy model organizacji opieki onkologicznej w Polsce, którego celem jest zapewnienie pacjentom równego dostępu do leczenia na wysokim poziomie — niezależnie od miejsca zamieszkania. Wprowadzane zmiany są kluczowym elementem Narodowej Strategii Onkologicznej, zapewniając standaryzację opieki oraz monitorowanie jej jakości. Artykuł przedstawia strukturę KSO, jej zadania oraz rolę koordynatora onkologicznego, który wspiera pacjenta na każdym etapie diagnostyki i terapii.
Data aktualizacji: 2025-05-22
Jednakowe standardy, lepsza opieka – czym jest Krajowa Sieć Onkologiczna?
W ramach Narodowej Strategii Onkologicznej (NSO) w Polsce wdrażana jest reforma systemu opieki onkologicznej, której celem jest poprawa organizacji opieki onkologicznej, w tym zapewnienie dostępu do najwyższej jakości świadczeń oraz kompleksowej opieki podczas całego procesu. Kluczowym elementem wprowadzanych zmian jest utworzenie Krajowej Sieci Onkologicznej (KSO) – modelu opartego na koordynowanej, kompleksowej i zintegrowanej opiece, zapewniającej każdemu pacjentowi — niezależnie od miejsca zamieszkania — dostęp do najwyższej jakości leczenia według jednolitych standardów.
Struktura KSO
Podstawy prawne funkcjonowania KSO określa Ustawa z dnia 9 marca 2023 r. o Krajowej Sieci Onkologicznej, która precyzuje strukturę systemu, zakres zadań oraz podmioty zaangażowane w realizację świadczeń. Zgodnie z jej zapisami podstawową strukturę KSO tworzą Specjalistyczne Ośrodki Leczenia Onkologicznego (SOLO), które są podzielone na przy poziomy:
- SOLO I — realizujące podstawowe świadczenia diagnostyczno-terapeutyczne,
- SOLO II — zajmujące się leczeniem bardziej złożonych przypadków,
- SOLO III — oferujące wysokospecjalistyczną opiekę onkologiczną.
Dodatkowo w strukturach SOLO II i III mogą funkcjonować także:
- Ośrodki Satelitarne — realizujące leczenie w lokalizacjach poza główną siedzibą SOLO,
- Centra Kompetencji — wyspecjalizowane w diagnostyce i leczeniu konkretnych typów nowotworów, zapewniające kompleksową realizację całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego.
Oprócz tego, system obejmuje także Ośrodki Kooperacyjne, działające głównie w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej i wspierające działania SOLO.
Wykaz świadczeniodawców zakwalifikowanych do Krajowej Sieci Onkologicznej
Realizacja leczenia w ramach Krajowej Sieci Onkologicznej przebiega przy współpracy specjalistów z różnych dziedzin medycyny. Każdemu pacjentowi w ramach KSO przypisany jest koordynator onkologiczny, który pełni rolę łącznika pomiędzy lekarzem a pacjentem, wspierając go na każdym etapie leczenia – od diagnozy po rehabilitację. Kluczową rolę w tym procesie odgrywa także system oceny satysfakcji pacjenta, umożliwiający dostosowanie opieki do jego potrzeb.
Instytucje nadzorujące i wspierające KSO
Monitorowanie jakości opieki onkologicznej w ramach KSO leży w kompetencjach Krajowego Ośrodka Monitorującego (KOM) oraz Wojewódzkich Ośrodków Monitorujących (WOM). W ramach struktur Krajowej Sieci Onkologicznej powołana została także Krajowa Rada Onkologiczna (KRO) pełniąca funkcję opiniodawczo-doradczą dla Ministra Zdrowia (MZ) i Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ).
Krajowy Ośrodek Monitorujący (KOM)
Funkcję KOM pełni Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie. Do jego zadań należy m.in.:
- koordynacja opracowywania i aktualizacji wytycznych diagnostyczno-terapeutycznych,
- analiza danych dotyczących stosowania kluczowych zaleceń na poziomie krajowym,
- opracowywanie propozycji zmian wskaźników,
- monitorowanie efektów programów profilaktycznych,
- prowadzenie szkoleń dla kadr medycznych.
Wojewódzkie Ośrodki Monitorujące (WOM)
Funkcję Wojewódzkiego Ośrodka Monitorującego pełni w danym województwie ośrodek SOLO III, który posiada największy procentowy udział zrealizowanych świadczeń opieki zdrowotnej w obszarach leczenia zabiegowego chirurgicznego, chemioterapii i radioterapii. Jego kluczowe zadania obejmują m.in.:
- współpracę z innymi placówkami medycznymi zaangażowanymi w leczenie chorób onkologicznych,
- analiza regionalnych wskaźników jakości,
- przygotowywanie rocznych raportów na temat dostępności świadczeń,
- monitorowanie przebiegu i efektów programów profilaktycznych,
- prowadzenie szkoleń.
Krajowa Rada Onkologiczna (KRO)
Krajowa Rada Onkologiczna pełni rolę organu doradczo-opiniodawczego dla Ministra Zdrowia i Prezesa NFZ, i jest odpowiedzialna m.in. za:
- opiniowanie wytycznych postępowania diagnostyczno-leczniczego oraz standardów organizacyjnych,
- opiniowanie wskaźników jakości opieki onkologicznej oraz przygotowywanie kluczowych wskaźników,
- analizowanie funkcjonowania systemu opieki onkologicznej,
- rekomendowanie priorytetów w odniesieniu do kluczowych zaleceń, promocji zdrowia oraz edukacji społecznej,
- inicjowanie działań dotyczących profilaktyki i zwalczania chorób nowotworowych,
- ocenę jakości działania KSO.
Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ)
Odpowiada za kwalifikację podmiotów leczniczych do odpowiednich poziomów SOLO, kontrolę spełniania wymogów jakościowych, analizę wskaźników oraz prowadzenie infolinii onkologicznej dla pacjentów.
Ministerstwo Zdrowia (MZ)
Pełni rolę strategiczną – tworzy akty wykonawcze, określa kryteria przynależności do KSO, zleca opracowanie i ogłasza kluczowe zalecenia, powołuje członków KRO i monitoruje funkcjonowanie całego systemu.
Krajowa Sieć Onkologiczna, czyli nowy standard opieki nad pacjentem z nowotworem
Krajowa Sieć Onkologiczna to systemowe podejście do leczenia nowotworów w Polsce, które kładzie nacisk na spójną organizację opieki, wysokie standardy leczenia oraz ciągłe monitorowanie jakości. Dzięki temu może realnie poprawić skuteczność terapii onkologicznych i komfort pacjentów na każdym etapie ich procesu zdrowienia.