Pomoc społeczna
Pomoc społeczna odgrywa kluczową rolę w życiu pacjentów onkologicznych, zapewniając im wsparcie w trudnym okresie leczenia i rekonwalescencji. Artykuł przedstawia różnorodne formy pomocy, takie jak świadczenia finansowe, pomoc materialną czy usługi opiekuńcze, które pomagają pacjentom i ich rodzinom w codziennym funkcjonowaniu. Dowiedz się, jak ubiegać się o te świadczenia i gdzie szukać pomocy, aby uzyskać dostęp do wsparcia, które ułatwi radzenie sobie z wyzwaniami związanymi z chorobą nowotworową.
Data aktualizacji: 2025-05-11
Nie tylko leczenie – jak uzyskać wsparcie finansowe i opiekuńcze w chorobie nowotworowej?
Pomoc społeczna jest niezwykle ważnym elementem wsparcia dla pacjentów/ek onkologicznych i ich rodzin. Obejmuje ona świadczenia finansowe, pomoc materialną, wsparcie w codziennym funkcjonowaniu oraz dostęp do usług opiekuńczych i socjalnych. Pomoc społeczna odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu pacjentom/kom onkologicznym i ich rodzinom stabilności finansowej, materialnej i emocjonalnej w trakcie leczenia i rekonwalescencji. Dzięki wsparciu ze strony instytucji publicznych i organizacji pozarządowych możliwe jest uzyskanie pomocy w codziennym funkcjonowaniu oraz odciążenie w trudnych chwilach. Zakładka Pomoc społeczna ma na celu dostarczenie pacjentom/kom kompleksowych informacji o dostępnych formach pomocy i sposobach ich uzyskania.
Rodzaje wsparcia w ramach pomocy społecznej
Pomoc społeczna obejmuje różnorodne formy wsparcia, takie jak:
- Świadczenia finansowe – pomoc pieniężna na pokrycie kosztów leczenia, rehabilitacji czy codziennego życia.
- Pomoc materialna – np. zakup sprzętu medycznego, leków czy środków higienicznych.
- Usługi opiekuńcze – wsparcie dla osób niesamodzielnych w formie opieki domowej lub usług hospicyjnych.
- Poradnictwo socjalne i prawne – pomoc w zrozumieniu przysługujących praw i możliwości wsparcia.
Nie pracuję z powodu raka. Jakie świadczenia mi przysługują? - Świadczenia finansowe dla pacjentów/ek onkologicznych
Choroba nowotworowa i związane z nią leczenie mogą prowadzić do czasowej utraty zdolności do pracy. W Polsce osoby, które nie mogą pracować z powodu choroby, mogą ubiegać się o różne świadczenia, które pomogą im pokryć koszty życia i leczenia w tym trudnym okresie. W zależności od sytuacji pacjenta/ki, dostępne są różne formy wsparcia finansowego, takie jak zasiłki chorobowe, zasiłki opiekuńcze, świadczenia rehabilitacyjne czy renta.
Zasiłek chorobowy
Zasiłek chorobowy to świadczenie, które przysługuje osobom objętym ubezpieczeniem chorobowym, które nie mogą wykonywać pracy z powodu choroby. Jest to jedna z głównych form wsparcia dla osób, które przez długi czas nie mogą pracować, np. z powodu leczenia onkologicznego.
Kto ma prawo do zasiłku chorobowego?
Zasiłek chorobowy przysługuje osobom, które są objęte obowiązkowym ubezpieczeniem chorobowym (np. pracownikom/com, osobom prowadzącym działalność gospodarczą, rolnikom/czkom). Aby uzyskać zasiłek, należy wykazać, że niezdolność do pracy jest wynikiem choroby (w tym przypadku nowotworu), na podstawie zaświadczenia lekarskiego.
Wysokość zasiłku chorobowego
Zasiłek chorobowy wynosi:
- 80% podstawy wymiaru zasiłku w przypadku zwykłej choroby.
- 100% podstawy wymiaru w przypadku choroby, która została uznana za wypadek przy pracy lub chorobę zawodową. W przypadku raka, jeśli choroba została rozpoznana w kontekście pracy w warunkach ryzyka zawodowego, pacjenta/-ka może ubiegać się o wyższy zasiłek.
Zasiłek chorobowy jest wypłacany przez ZUS lub pracodawcę (w zależności od miejsca zatrudnienia) przez maksymalnie 182 dni. Po tym okresie, jeśli pacjenta/-ka nadal nie może pracować, można ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne.
Zasiłek opiekuńczy
Jeśli pacjenta/-ka potrzebuje opieki ze strony bliskiej osoby w czasie leczenia onkologicznego, ta osoba również może skorzystać z zasiłku opiekuńczego. Jest to świadczenie, które przysługuje osobom zatrudnionym, które muszą opiekować się chorym członkiem rodziny.
Kto ma prawo do zasiłku opiekuńczego?
Zasiłek opiekuńczy przysługuje m.in. rodzicom, małżonkom/kom, rodzeństwu, a także innym członkom rodziny, którzy muszą opiekować się pacjentem/ką w czasie leczenia.
Wysokość zasiłku opiekuńczego
Zasiłek opiekuńczy wynosi 80% podstawy wymiaru i przysługuje przez maksymalnie 60 dni w roku kalendarzowym na opiekę nad jednym chorym członkiem rodziny.
Świadczenie rehabilitacyjne
Czyli przedłużenie wsparcia finansowego po zakończeniu zasiłku chorobowego. Jeśli po upływie okresu zasiłku chorobowego pacjenta/-ka nadal nie może wrócić do pracy z powodu choroby (np. w wyniku leczenia onkologicznego), może ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne.
Kto ma prawo do świadczenia rehabilitacyjnego?
Świadczenie rehabilitacyjne jest przeznaczone dla osób, które po wyczerpaniu okresu zasiłku chorobowego nadal potrzebują leczenia lub rehabilitacji, ale nie mogą jeszcze wrócić do pracy. W przypadku raka, jeżeli pacjenta/-ka wymaga długotrwałej rehabilitacji lub leczenia, które uniemożliwia powrót do pracy, może się o takie świadczenie ubiegać.
Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego
Świadczenie rehabilitacyjne wynosi 90% podstawy wymiaru (czyli średniego wynagrodzenia z ostatnich 12 miesięcy) i jest wypłacane przez ZUS. Może być przyznane na okres do 12 miesięcy, z możliwością przedłużenia, jeśli nadal istnieje potrzeba leczenia lub rehabilitacji.
Zasiłek pielęgnacyjny
Dla osób wymagających stałej opieki z powodu choroby lub niepełnosprawności. Zasiłek pielęgnacyjny to ważna forma pomocy dla pacjentów/ek onkologicznych, którzy/re ze względu na stan zdrowia wymagają opieki. Dzięki niemu można uzyskać wsparcie finansowe na codzienne potrzeby związane z leczeniem i rehabilitacją. Jeśli uważasz, że możesz być uprawniony/-a do tego świadczenia, skontaktuj się z lokalnym ośrodkiem pomocy społecznej, aby uzyskać szczegółowe informacje i złożyć wniosek.
Kto ma prawo do zasiłku pielęgnacyjnego?
Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje osobom, które spełniają określone kryteria związane z wiekiem lub stanem zdrowia. Są to:
- Osoby, które posiadają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.
- Osoby z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała przed ukończeniem 21. roku życia.
- Osoby, które ukończyły 75 lat (bez konieczności przedstawiania orzeczenia o niepełnosprawności).
- Dzieci do 16. roku życia z orzeczeniem o niepełnosprawności wymagającej stałej opieki.
W przypadku pacjentów/ek onkologicznych, zasiłek pielęgnacyjny może być przyznany, jeśli choroba powoduje trwałe lub czasowe ograniczenia w samodzielnym funkcjonowaniu, a pacjenta/-ka wymaga pomocy w wykonywaniu codziennych czynności.
Co warto wiedzieć o zasiłku pielęgnacyjnym?
- Zasiłek pielęgnacyjny nie jest uzależniony od dochodów osoby ubiegającej się ani jej rodziny.
- Nie można go łączyć z dodatkiem pielęgnacyjnym, który przysługuje emerytom/kom i rencistom/kom. Osoba uprawniona musi wybrać jedno z tych świadczeń.
- Świadczenie można przeznaczyć na potrzeby związane z opieką, takie jak zakup leków, sprzętu medycznego czy wsparcie opiekuna/ki.
Renta z tytułu niezdolności do pracy
Dla osób, które nie mogą wrócić do pracy po zakończeniu leczenia. Jeżeli pacjenta/-ka nie jest w stanie wrócić do pracy po zakończeniu leczenia, może ubiegać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Jest to świadczenie, które przysługuje osobom, które na stałe utraciły zdolność do wykonywania pracy z powodu choroby (np. nowotworowej).
Kto ma prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy?
Rentę mogą otrzymać osoby, które były ubezpieczone w systemie ZUS (w tym osoby prowadzące działalność gospodarczą, pracownicy/e). Aby otrzymać rentę, trzeba przejść przez proces orzeczniczy, który oceni, czy stan zdrowia pacjenta/ki rzeczywiście uniemożliwia mu/jej pracę.
Rodzaje rent
- Renta socjalna – dla osób, które nie miały wymaganych lat składkowych, ale są całkowicie niezdolne do pracy.
- Renta z tytułu niezdolności do pracy – dla osób, które miały odpowiednią ilość składek, ale po zachorowaniu na raka lub inną poważną chorobę nie mogą już pracować.
Wysokość renty zależy od wysokości zarobków, które pacjenta/-ka otrzymywał/a przed chorobą, a także od stopnia niezdolności do pracy.
Dofinansowania / pomoc z fundacji i organizacji pozarządowych na zakup leków, sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego.
Oprócz świadczeń publicznych, pacjenci/tki onkologiczni/e mogą również ubiegać się o wsparcie finansowe z fundacji i organizacji pozarządowych. Wiele fundacji oferuje pomoc pacjentom/kom z chorobami nowotworowymi w formie:
- dofinansowania leczenia,
- dofinansowania zakupu leków,
- pomocy w organizowaniu transportu na leczenie,
- wsparcia psychologicznego.
Jak ubiegać się o świadczenia?
Aby uzyskać odpowiednie świadczenia, należy:
- Złożyć wniosek w ZUS lub w odpowiednim ośrodku pomocy społecznej (w zależności od rodzaju świadczenia).
- Załączyć dokumentację medyczną, np. zaświadczenia lekarskie, wyniki badań, potwierdzające niezdolność do pracy z powodu choroby nowotworowej.
- Złożyć zaświadczenie o dochodach (jeśli wymagane) lub inne dokumenty potwierdzające sytuację finansową, jeśli aplikujesz o pomoc socjalną lub rentę.
Osoby, które z powodu choroby nowotworowej nie mogą pracować, mają prawo do różnych świadczeń, które pomagają im przetrwać trudny okres leczenia i rekonwalescencji. Zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, renta z tytułu niezdolności do pracy czy pomoc z fundacji to tylko niektóre z form wsparcia, które mogą pomóc w zachowaniu stabilności finansowej. Ważne jest, aby pacjenci/tki na bieżąco zapoznawali/ły się z przysługującymi im świadczeniami oraz składali/ły odpowiednie wnioski, aby skorzystać z dostępnej pomocy.
Jak ubiegać się o pomoc społeczną?
Choroba nowotworowa może znacząco wpłynąć na sytuację materialną i codzienne funkcjonowanie pacjenta/ki oraz jego/jej rodziny. Wsparcie społeczne ma na celu zapewnienie środków finansowych, pomocy rzeczowej oraz usług opiekuńczych, które ułatwiają radzenie sobie z wyzwaniami wynikającymi z choroby. Aby skorzystać z dostępnych form pomocy społecznej, konieczne jest zrozumienie procedur i zasad ubiegania się o wsparcie.
Aby uzyskać pomoc społeczną, należy przejść przez kilka kroków, o których mowa niżej.
-
Krok 1: Zgromadzenie wymaganych dokumentów
W zależności od rodzaju pomocy, mogą być wymagane:
- Zaświadczenie lekarskie – potwierdzające diagnozę i stan zdrowia.
- Orzeczenie o niepełnosprawności – dla świadczeń takich jak zasiłek pielęgnacyjny.
- Dokumenty dochodowe – np. zaświadczenie o dochodach, decyzje z ZUS.
- Dokumenty tożsamości – dowód osobisty lub inny dokument potwierdzający tożsamość.
-
Krok 2: Wypełnienie wniosku
Każde świadczenie wymaga złożenia odpowiedniego wniosku, który można:
- Uzyskać w lokalnym ośrodku pomocy społecznej (OPS).
- Pobrać ze stron internetowych gminy lub powiatu.
- Wypełnić online, jeśli dana instytucja oferuje taką możliwość.
-
Krok 3: Złożenie wniosku
Wniosek o pomoc należy złożyć w odpowiedniej instytucji, np.:
- Ośrodek Pomocy Społecznej (OPS) – dla świadczeń finansowych i pomocy materialnej.
- Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie (PCPR) – dla osób z orzeczeniem o niepełnosprawności.
- Rozważ pracę zdalną lub na własny rachunek, jeśli masz ograniczenia zdrowotne
- ZUS lub KRUS – dla rent i zasiłków związanych z niezdolnością do pracy.
-
Krok 4: Oczekiwanie na decyzję
Instytucje rozpatrują wnioski w terminie do 30 dni od daty ich złożenia. W przypadku konieczności uzupełnienia dokumentów, czas rozpatrzenia może się wydłużyć.
Gdzie szukać pomocy w składaniu wniosków?
Jeśli proces składania wniosków wydaje się skomplikowany, możesz skorzystać z pomocy:
- Pracowników/czek socjalnych – w lokalnym OPS lub PCPR.
- Organizacji pozarządowych – takich jak Fundacja Rak'n'Roll, Fundacja Alivia czy Stowarzyszenie Amazonek.
- Poradni prawnych i socjalnych – wiele gmin organizuje punkty bezpłatnej pomocy prawnej.
Wskazówki przy ubieganiu się o pomoc społeczną
- Zbieraj dokumentację medyczną na bieżąco – regularne uzupełnianie dokumentacji ułatwi składanie wniosków.
- Sprawdzaj terminy składania wniosków – niektóre świadczenia mają określone terminy składania dokumentów.
- Korzystaj z pomocy specjalistów/ek – pracownicy/e OPS, PCPR i organizacji pozarządowych pomogą w przygotowaniu wniosków i zrozumieniu procedur.
Ubieganie się o pomoc społeczną wymaga znajomości dostępnych form wsparcia oraz spełnienia określonych procedur. Warto skontaktować się z lokalnym ośrodkiem pomocy społecznej lub organizacjami wspierającymi pacjentów/ki onkologicznych, aby uzyskać szczegółowe informacje i pomoc w przygotowaniu dokumentów. Pamiętaj, że pomoc społeczna jest Twoim prawem – korzystaj z niej, aby ułatwić sobie i swojej rodzinie radzenie sobie z wyzwaniami choroby nowotworowej.