Gruczoł krokowy

Rak gruczołu krokowego (prostaty lub stercza) jest drugim najczęściej rozpoznawanym nowotworem u mężczyzn na świecie. Prostata jest niewielkim narządem męskiego układu moczowego, którego główną funkcją jest produkcja składników nasienia. U części mężczyzn proces ten przebiega bez zakłóceń, jednak czasem dochodzi do nieprawidłowego wzrostu komórek prostaty i rozwoju raka. Dokładne przyczyny powstania raka gruczołu krokowego nie zostały dotąd dokładnie określone, jednak do czynników rozwoju choroby zalicza się wiek, predyspozycje genetycznych oraz zewnętrzne czynniki ryzyka – hormonalne, ekologiczne i zakaźne.

Objawy raka prostaty są niecharakterystyczne i często rozwijają się bardzo powoli. Pierwsze dolegliwości pojawiają się dopiero wskutek ucisku zmienionego gruczołu na sąsiednie narządy. W ostatnich trzydziestu latach nastąpiły istotne zmiany w terapii raka stercza — pojawiły się metody wysoce skutecznego leczenia. W przypadku wcześnie wykrytego nowotworu, zanim zacznie on dawać przerzuty do innych narządów, rokowanie pacjentów jest bardzo dobre.

Nowotwór gruczołu krokowego - lokalizacja.

Wybierz interesujący Cię dział, aby dowiedzieć się więcej:

Epidemiologia

Rak prostaty jest jednym z najczęściej diagnozowanych nowotworów u mężczyzn w Polsce. Według danych Krajowego Rejestru Nowotworów, w ostatnich latach odnotowano ponad 16 tysięcy nowych przypadków rocznie. Od blisko 40 lat na świecie obserwuje się wzrost zachorowań, w szczególności po 60. roku życia, co wiąże się m.in. z wydłużeniem życia, lepszą diagnostyką oraz rosnącą świadomością zdrowotną. Wczesne wykrycie raka prostaty znacząco zwiększa szanse na skuteczne leczenie i przeżycie.

Etiologia i czynniki ryzyka

Rak prostaty jest wynikiem współwystępowania wielu czynników. Wiadomo, że jego występowanie jest związane ze starszym wiekiem oraz że rozwija się pod wpływem męskich hormonów płciowych. Istotne w powstawaniu raka prostaty są również predyspozycje genetyczne. Jednak wpływ na rozwój choroby mają inne czynniki: nieodpowiedni styl życia (nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu), styl życia, dieta, wysokie BMI czy ekspozycja na toksyczne substancje.

Czynniki ryzyka wystąpienia nowotworu gruczołu krokowego.

Metody zapobiegania

Profilaktyka nowotworu raka gruczołu krokowego obejmuje zmianę stylu życia, zdrową dietę, utrzymanie prawidłowej wagi i zwiększenie aktywności fizycznej. Jednak przede wszystkim obejmuje ona regularne kontrole urologiczne – zaleca się, by mężczyźni po 50. roku życia wykonywali badanie PSA i per rectum. Umożliwia to wcześniejsze wykrycie ewentualnych nieprawidłowości, a w sytuacji zdiagnozowania raka – wdrożenie leczenia.
 

Metody zapobiegania rakowi prostaty obejmują: utrzymanie prawidłowej masy ciała, stosowanie diety bogatej w warzywa i owoce, regularne ćwiczenia, rzucenie palenia, ograniczenie spożycia alkoholu, bezpieczna aktywność seksualna, regularne badania profilaktyczne.

Objawy raka gruczołu krokowego

Dzięki rozpowszechnieniu badania PSA większość nowotworów stercza wykrywana jest w stadium bezobjawowym. Choroba zazwyczaj rozwija się powoli, a pierwsze objawy są ze strony układu moczowego i mogą przypominać łagodny rozrost gruczołu krokowego. Wraz z miejscowym powiększaniem się nowotworu pojawiają się kolejne – obejmujące układ rozrodczy i pokarmowy.

Diagnostyka

Dzięki szerokiej dostępności badania PSA, aktualnie nawet 75% przypadków raka gruczołu krokowego jest rozpoznawana w stadium bezobjawowym. Nieprawidłowe stężenie PSA wykrywane jest już na bardzo wczesnym etapie choroby i wraz z nieprawidłowym wynikiem badania per rectum stanowi przesłankę do przeprowadzenia dalszych badań diagnostycznych, w tym podjęcia decyzji o biopsji, która jest podstawą rozpoznania raka prostaty.

Leczenie

Postęp w leczeniu raka prostaty jaki miał miejsce w ciągu ostatnich 20 lat sprawił, że wcześniej wykryty rak prostaty może być chorobą przewlekłą. Dostępnych jest wiele metod leczenia – od aktywnego nadzoru po leczenie systemowe, a wybór optymalnej terapii zależy od stopnia zaawansowania choroby, kategorii ryzyka choroby, przewidywanego czasu przeżycia i preferencji pacjenta.

Postępowanie po leczeniu

Postępowanie po leczeniu raka prostaty w dużej mierze zależy od zastosowanego leczenia. Po leczeniu miejscowym badania kontrole odbywają się co 6 miesięcy, a w przypadku leczenia hormonalnego mogą być częstsze – nawet co 3 miesiące. Każda wizyta będzie obejmować wywiad lekarski, badanie fizykalne (DRE) i oznaczenie stężenia PSA w surowicy krwi, a w przypadku pacjentów stosujących ADT także dodatkowe badania.
 

Po leczeniu radykalnym przeprowadza się wywiad lekarski, PSA i DRE, a w trakcie deprywacji antygenowej dodatkowo wykonywane są badania krwi i absorbcjometria.

Rehabilitacja

Rehabilitacja jest kluczowym elementem procesu powrotu do zdrowia i pełnej funkcjonalności pacjentów z rakiem gruczołu krokowego. To proces wieloetapowy i wieloaspektowy, a jego rodzaj zależy od zastosowanego leczenia (operacja, radioterapia, terapia hormonalna) oraz od indywidualnych potrzeb pacjenta.
 

Rehabilitacja w raku prostaty obejmuje: fizjoterapię urologiczną, rehabilitację seksualną, terapię psychologiczną, zdrową dietę, aktywność fizyczną i edukację pacjenta

Pamiętaj, że każdy przypadek zdrowotny wymaga indywidualnej oceny

Informacje zawarte w Kompendium mają charakter ogólny i nie stanowią profesjonalnej porady medycznej. Każdy przypadek wymaga indywidualnej oceny — w razie wątpliwości, pytań lub potrzeby uzyskania szczegółowych wyjaśnień, skonsultuj się z lekarzem prowadzącym. To on najlepiej zna Twoją sytuację i pomoże dobrać rozwiązania odpowiednie dla Ciebie.

W przypadku dodatkowych pytań należy zwrócić się do lekarza. Porad i wsparcia udzielają też organizacje działające na rzecz pacjentów.